بهینه‌سازی ساخت نانو ذرات سیلیکای عامل دار شده به روش همزن مغناطیسی حرارتی و بررسی تأثیر پارامترهای مختلف با استفاده از طراحی فاکتوریال نامتعارف

زمینه و هدف: نانوذرات سیلیکا از سیستم‌های جدید دارورسانی زیست‌ تخریب‌پذیرند که سرعت تخریب بیولوژیک آن‌ها در درون‌تن (In vivo) تحت تأثیر سایز و ساختار سطحی آن‌هاست و به همین دلیل برای کاربردهای بیومدیکال و تثبیت دارویی مناسب‌اند. در این مطالعه هدف بهینه‌سازی اندازه ذره‌ای و پتانسیل زتا، بررسی تأثیر پارامترهای مختلف و نهایتاً به دست آوردن معادلاتی برای تخمین اندازه ذره‌ای و پتانسیل زتای دلخواه در سنتز نانوذرات سیلیکای عامل دار شده می‌باشد. روش بررسی: نانوذرات سیلیکای اصلاح‌شده با NH2، از هیدرولیز هم‌زمان تترا اتیل ارتو سیلیکات و(3- آمینو پروپیل) تری اتوکسی سیلان در حضور آمونیوم هیدروکساید و اتانول به روش همزن مغناطیسی حرارتی سنتز و از نظر ویژگی‌های اندازه ذره‌ای و پتانسیل زتا بررسی شد. با استفاده از یک طراحی فاکتوریال نامتعارف (Irregular Factorial Design) اثر عوامل موثر بر آن‌ها تعیین گردید. از طیف بینی فروسرخ فوریه(Fourier Transform Infrared Spectroscopy) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (Transmission Electron Microscopy) جهت تأیید سنتز نانوذرات استفاده شد. یافته‌ها: میزان آمونیوم هیدروکساید و اتانول بر سایز و پتانسیل زتای نانوذرات تأثیر معنی‌داری داشت (0/05>P)؛ کاهش آمونیوم هیدروکساید و افزایش اتانول باعث کاهش اندازه ذره‌ای به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای شد. همچنین با افزایش آمونیوم هیدروکساید و کاهش اتانول قدر مطلق پتانسیل زتا به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای افزایش یافت. نتیجه‌گیری: طراحی فاکتوریال نامتعارف روش مناسبی جهت بهینه‌سازی شرایط ساخت نانوذرات سیلیکای اصلاح‌شده می‌باشد.